Inter-voetbal geweld?

In de nacht van vrijdag (9/7)  op zaterdag (10/7) zijn bij een gevecht tussen jongeren in de Ambonese wijk Batu Merah drie mensen omgekomen en zeven huizen afgebrand. De politie onderzoekt de zaak, inclusief haar eigen rol. Tot dusver is er weinig bekend over hoe het zover heeft kunnen komen.

Na de wedstrijd Nederland-Brazilië vorige week was er ook al sprake van een gevecht. Toen werd er ‘slechts’ met stenen gegooid en één huis in brand gestoken. In hoeverre de rel van vrijdag op zaterdag samenhangt met de ruzie tussen voetbalfans is onduidelijk. Het lijkt erop dat de voetbalsymboliek als uitlaatklep heeft gediend om de al bestaande onrust te doen ontbranden.

Ook nationale Indonesische media besteden aandacht aan de rel. Wat echter niet vermeld wordt, is dat beide groepen uit moslims bestaan. In Batu Merah wonen namelijk vrijwel alleen moslims. Het belang hiervan is niet zozeer het aanwijzen van een bepaalde religieuze zijde als schuldig, maar het feit dat er geen sprake is van een interreligieus conflict.

Media in Indonesië – en met name op Ambon – zijn doorgaans terughoudend in het benoemen van oorzaken en het beschrijven van de identiteit van de partijen. Dit vanuit het oogpunt van neutraliteit. Het gevolg is echter dat mensen, vooral van buiten Ambon, niet weten waar ze aan toe zijn of menen dat Ambon opnieuw strijdtoneel is geworden van interreligieuze conflicten.

Een sms van een vriend uit de genoemde wijk onderstreept echter dat ‘er geen sprake is van een religieus getint conflict, het zijn jongeren die met elkaar op de vuist gaan’. 

Zie ook:

http://regional.kompas.com/read/2010/07/10/19542248/Kapolda:.Kematian.Arman.Masih.Diselidiki http://www.detiknews.com/read/2010/07/10/140157/1396605/10/2-kelompok-pemuda-di-ambon-bentrok-3-tewas-7-rumah-dibakar

Read Full Post »

Orang Ambon Gila

Ambonezen zijn gek, gek van voetbal en het wereldkampioenschap. Als Nederland van Brazilië heeft gewonnen barst het feest los. In het café klinkt vuurwerk. Door de stad rijden enkele duizenden brommers en auto’s in een lint door de stad. Druk toeterend, zwaaiend, in het oranje gekleed, Nederlandse en oranje vlaggen alom. Van schrik is ergens een becak rijder met fietstaxi en al omgedonderd.

‘Heb je de optocht gezien?’, werd me tijdens de poule-fase al enkele keren gevraagd. ‘Nee’, ik kijk gewoon thuis.’ Maar na de wedstrijd tegen Kameroen was ik toch maar even het huis uitgelopen en richting stad gegaan, benieuwd naar de karavaan van in het oranje geklede Ambonezen. Één keer kwamen ze voorbijrazen, misschien zo’n honderd. Brommertjes voorzien van stickers van de Nederlandse vlag, enkelen zwaaiend met een vlag, maar vooral veel oranje, heel veel oranje.

Na Nederland-Slowakije zag ik een optocht die ik alleen met een demonstratie in Jakarta kan vergelijken. Een demo op brommers dan. De sfeer in het café tijdens de wedstrijd was bizar. Na de 2-0 werden er tafels omgegooid en stonden mensen te dansen tussen de plastic stoelen. Vervolgens loop ik een uurtje door de stad op zoek naar optochten. Lang hoef ik niet te zoeken, overal komen brommertjes vandaan. Het is zaak de grote groep te vinden, en dat lukt. Zeker duizend man rijden als gekken slingerend en toeterend door de straten. Een half uur later is het stil, naar men zegt heeft de politie er al een einde aan gemaakt. Eenmaal aangekomen bij een oranje gekleurde wachtplek voor brommertaxi (ojeks) chauffeurs, zet men voor mij luid het ‘Nederland oh Nederland, jij bent een kampioen’ op. De sopi of plaatselijk gedestilleerde drank vloeit al rijkelijk en ik besluit dat het beter is elders een ojek te nemen.  

Read Full Post »